yolculuğun son öğle yemeği: Ayvalık, Yörük Mehmet

geçtiğimiz Cuma'dan beri o kadar çok yiyiyorum ki, ufak bir mola lazım oldu. ben de dün akşam ve bu sabah yememeye karar verdim. sonra, bugün öğlen, sanki midemi hafifletmek isteyen ben değilmişim gibi yine zıvanadan çıktım. neyse sonra da yola çıktım da, bu seyahat ve bu yeme maratonu sona erdi.
Yörük Mehmet'te tezgah şiir gibiydi. biz de ondan, şundan, bundan söyledik, kendimize bir ziyafet çektik.